Open brief aan Henk Bovekerk

Beste Henk,

Daar sta je dan. Als het gesprek van de dag. Althans op de uitwassen van het internet (Geenstijl, Pownews, DeJaap, Elsevier, Telegraaf) want je hebt een boel controverse geschopt. jij, je opleiding of je leraren. Wie precies verantwoordelijk is geweest voor deze viral weet ik nog niet. Maar men staat vandaag even bij je stil. Dus ik bij deze ook even. Waarom? Omdat ik je al langer dan vandaag volg. Ik voel me als het ware nog een klein beetje verbonden met dit geheel.

Henk kondigt Missing Coins aan

Ik ga even terug naar de ene keer dat we elkaar ontmoet hebben. Niet mijn meest trotse moment. Dat zeg ik er meteen bij. Net als onlangs mijn aanvaring met Nico Dijkshoorn, Arie Boomsma, Bert Brussen en James Worthy heb ik mij in het bijzijn van jou behoorlijk belachelijk gemaakt. Tijdens mijn enige bezoek aan Tilburg maakte ik mij onsterfelijk door diep door de stront te zakken. Je weet het vast nog wel. die avond in het veredelde jeugdhonk 'de Paradox' met het bandje 'Missing Coins', flessen Jameson en die slechte Rage Against the Machine coverband. Ergens in het deprimerende jaar 2008. Ik dronk mezelf een blackout en viel ergens die avond met mijn hoofd achterover tegen de straatstenen. Van wat ik me van de avond nog kan herinneren: Niet mijn meest trotse moment, maar ik was net twintig. Wist ik veel?

Jan van Tienen, Henk Bovekerk, een straalbezopen ik...

Sindsdien hebben we elkaar nooit meer gezien. Spreken we elkaar niet meer over de mail en verwijderde je me van je Facebook profiel. Ik ben je ook een beetje uit het oog verloren. Voorheen blogde je op je website: http://www.henkbovekerk.nl/. Daar vertelde je wekelijks hoe fantastisch je was. Je was een ster in drinken, je neukte meer vrouwen dan in Tilburg woonzaam waren en je vond jezelf de ultieme eindbaas. Veel mensen vonden je toen al een lul, ik vond het wel grappig. Ik betrap mezelf erop je ooit zelfs tot "held" bestempeld te hebben. Betere Nederlandse schrijvers had het internet op dat moment toch niet. Jawel je goede maat Jan van Tienen, maar sinds die al jaren actief is als hoofdredacteur van de Vice, lees ik ook geen echte geniale stukken meer van zijn hand. Spijtig dat het zo gaat met Nederlands talent. Ze worden gewoon weer opgeslokt door de Nederlandse middelmaat. Hopelijk schrijft Jan van Tienen ooit nog gewoon een boek. Zoals Jan Cremer. Daar kijk ik al heel lang naar uit. Helaas kwam hij laatst toen ik hem sprak een beetje warrig over. Maar ja hij kwam net van het politiebureau. Had deelgenomen aan een krakersdemonstratie om daar voor Vice een stukje over te schrijven. Politie erkende hem niet als Journalist. Zo gaan die dingen.

Ergens besloot je die Nederlandse middelmaat alweer vroeg op te zoeken. Je begon aan een nieuwe studie en je ging het allemaal serieus doen. Je werd een ongelooflijke saaie lul. Waarschijnlijk was je altijd al een ongelofelijke saaie lul, maar nu liet je dat ook gewoon op je website openlijk blijken. Hard studeren op die belangrijke universiteit van je. Je was helemaal klaar met de wereld vertellen hoe baas je was, dat paste niet bij dat Liberal Arts & Science (what does that even mean? Het is een studie in het Engels, duidelijk...) . Nee dat liet je openlijk op je website weten. Dat liet je voortaan aan pathetische mensen als mijzelf over. Dit schreef je ooit nog op je blog, maar je hebt je sporen inmiddels vakkundig uitgewist. Wel was je nog een killer scheidsrechter. Keihard! Ach het interesseerde me ook allemaal niet. Ik leerde dat je een jonger broertje had die wel leuke dingetjes schreef. Of hij dat nog steeds doet weet ik eigenlijk niet.

Nu is je bachelorscriptie dan een groot succes. Ik zeg eerlijk petje af. Ik ben nog niet eens halverwege met mijn bachelorscriptie en overweeg mijn studie aan de wilgen te hangen. Ik ben helemaal klaar met Nederland als studieland. Ze is al jaren in verval aan het raken. Ik word daar verdrietig van. Zelfs voor een middelmatige student dat ik ben, vind ik het allemaal extreem onder de maat. Maar dat terzijde. Je kreeg een tien voor je onderwerp: "PVV is in een gevorderd stadium van het hedendaagse facisme." Nu kan iedere nadenkende Nederlander ook die conclusie trekken met het feit dat PVV geen leden wenst. Maar jij trekt er een volledige scriptie voor uit en krijgt er een tien voor.

Ik heb je scriptie voor een deel gelezen. Ik betreurde het Engelse niveau waarmee je schrijft. Herkenbaar want mijn Minor International Journalism had eenzelfde niveau. Een uurtje een hoop bullshit uit je aars trekken voor een Essay en ik kreeg een 8,5 ter beloning. Niet dat ik zo goed was, maar mijn grammatica was superieur aan de rest van de klas. Blijkbaar dus ook bij jou. Kan jij ook niets aan doen. Nederlanders snappen nou eenmaal niet dat de Engelse schrijf-structuur anders is opgebouwd dan de Nederlandse. Ook je leraren weten dat waarschijnlijk niet. Had je dit papiertje echter in Londen laten zien, dan hadden ze je in je gezicht uitgelachen. Daarmee ben ik van mening dat het niet een tien waardig is, wat je allemaal geschreven hebt. Taalkundig niet, ook aan onderzoek en diepgang niet. Maar dat is een mening. Net zoals de mening van de docenten die je scriptie beoordelen. De nadruk ligt op de subjectiviteit van jezelf en die van je leraar of het armoedige niveau van je medestudenten. Ik denk dat daar de kern van het probleem zit.

Het internet gaat momenteel even helemaal los op je verhaal. Soms lees ik treurige stellingen. Zoals die bedreiging dat iemand je tanden eruit zal slaan. Get a grip man. Waar gaat het allemaal over? Andere schreeuwen over de linkse kerk, de ware fascisten! Andere gooien de nadruk op het dalende niveau van onze Nederlandse opleidingen. Ik zweef in die discussie ergens in het midden. Maar ook dat terzijde.

Waar je stuk eerlijk waar wel een tien aan verdient is de controverse die je ermee schopt. Petje af! Daar was ik wel nog even stomverbaasd over. Zoals ik al eerder zei ben je nu het gesprek van de dag. Ik dwaal een beetje af, nu ik deze brief spontaan aan je schrijf. Heb ook iets teveel gedronken. Dus pak me gerust op de bekende spelfouten. Ook die tijden zijn niet veranderd. Maar waar ik mee wil afsluiten is dat ik je heel veel succes wens met je Master, je saaie hondenleven in Tilburg of Italië of waar je nu ook momenteel zit. Dat je naast succesvol scheidsrechteren nog vele saaie middelmatige stukken mag schrijven die het Nederlandse universitaire systeem als een volwaardige tien beschouwd. Dat laatste is meer een sneer naar ons afbrokkelende schoolsysteem toe dan naar die kalende betweterige harses van je.

Kusjes,

Kurt

Ps: Mocht je ondanks onze haat-relatie nog een keer een fiks aantal biertje met me willen drinken, daar sta ik 100% voor open. Zonder dan die tanden uit je mond te slaan. Ik ben over het algemeen niet zo een vechtersbaas, maar met mij in Tilburg weet je het echter nooit zeker. Freek de Man (tien jaar een sober man) zal  dan wel op me passen en zijn bank aanbieden om te overnachten, mocht het daadwerkelijk Tilburg worden.